Oleccy mieszczanie z początków miasta to byli prości rolnicy. Jeśli któryś nie znał się na koniach, krowach oraz wszelkich uprawach to był raczej pośmiewiskiem dla innych i na pewno nie był w ich oczach pełnoprawnym mieszczaninem. Dziś definicja "mieszczanin" nie łączy nas już z uprawą ziemi, chociaż ta wciąż jest obecna w życiu miasta. Wystarczy przyjrzeć się teraz, w okresie wiosennym, ile osób pielęgnuje swoje ogródki. Jakie są aktualnie nasze związki z ziemią i czy jesteśmy mieszczanami?
Zamek olecki (dawna siedziba starosty) wzbudza wyobraźnię każdego, kto chociażby trochę interesuje się historią Olecka lub lubi przygody w stylu poszukiwaczy skarbów i wykopalisk archeologicznych. Legendarne przejście podziemne, Biała Dama czy też ukryte w pobliskim jeziorze skarby to tematy budzące entuzjazm i krótkotrwałe powroty do marzeń z dzieciństwa o odkrywaniu tajemnic.
Od 21 lutego 2013r. kierowcy mogą już jeździć obwodnicą Olecka w ciągu drogi krajowej nr 65. Droga została udostępniona do ruchu warunkowo, ponieważ nie zostały zakończone jeszcze wszystkie prace na drogach serwisowych, przy umocnieniu rowów i skarp oraz przebudowie urządzeń melioracyjnych. Wykonawca zrealizuje te zadania wiosną. Do czasu zakończenia prac wykończeniowych na obwodnicy Olecka będzie obowiązywała tymczasowa organizacja ruchu (70 km/h).
Byli mieszkańcy parafii Świętajno odwiedzają swoje rodzime miejscowości w powiecie oleckim. Nawet po czterech dziesięcioleciach, które upłynęły od rozstania z naszą ojczyzną, podróże do przeszłości nie straciły nic na atrakcyjności. Wrześniowa wycieczka autokarowa 1986 dla ponad 50 osób na Mazury, do krainy spokojnych jezior i ciemnych lasów ? wszystko naraz, była prawdziwie fascynującym przeżyciem.
Jeszcze przed rozpoczęciem podróży nastąpiło pierwsze rozczarowanie. Planowana baza wypadowa, jaką miało być Olecko, została zmieniona na odległy od niego o 46 km Augustów, czyli dawniejsza Polska Kongresowa, a zarazem centrum pojezierza polskiego.
Lata czterdzieste XVI wieku są okresem ożywionej działalności politycznej księcia Albrechta. Wynikała ona z podwójnych kontaktów dyplomatycznych dworu królewieckiego z Rzecząpospolitą po objęciu w październiku 1544 roku faktycznie rządów na Litwie przez Zygmunta Augusta. Książę Albrecht szukał u niego poparcia dla protestantów w Niemczech, był też zainteresowany planami małżeństwa młodego króla ze swoją jedynaczką — księżniczką Anną Zofią, które na przełomie lat 1546/1547 inicjowały koła dworskie w Krakowie.